Podejrzewa się, że ból wywoływany jest w tym przypadku przez nieprawidłowe, nadmierne napięcie mięśni karku i skalpu, jednak często nie udaje się zidentyfikować jednej przyczyny dolegliwości. Do najczęstszych bodźców mogących wywoływać ucisk w skroniach czy ucisk z tyłu głowy należą: stres, zwłaszcza silny i/lub
Gorączka Jeżeli zauważasz, że dziecko wydaje się być cieplejsze niż zwykle, jest spocone, ma zaczerwienione policzki, zastanów się, czy nie ma gorączki. Co powoduje gorączkę u dzieci? Gorączka jest częstym objawem u dzieci. Ponad 60% dzieci w wieku od 6 miesięcy do 5 lat miało gorączkę co najmniej raz w życiu. Przyczyną gorączki jest zwykle niegroźna infekcja wirusowa, np. przeziębienie, które może być z powodzeniem leczone w domu. Jak prawidłowo zmierzyć temperaturę u dziecka? Najdokładniejsze wyniki pomiaru dają pomiary temperatury w odbytnicy. Pomiar w odbytnicy jest zalecaną metodą pomiaru u dzieci od urodzenia do lat 2. U dzieci starszych pomiaru temperatury możemy dokonać w jamie ustnej lub w uchu. Dopuszcza się także pomiar temperatury pod pachą. Pomiar temperatury na skroni termometrem bezdotykowym jest metodą przesiewową. Pomiar tym termometrem, w razie wątpliwości, należy zweryfikować inną metodą. Jakich termometrów używać? Zaleca się stosowanie termometrów elektronicznych dotykowych. Dobre, niedrogie i wystarczająco dokładne termometry możesz kupić w najbliższej aptece lub w sklepach internetowych. Nie kupuj termometrów mierzących temperaturę na czole, gdyż nie zawsze dają prawidłowe pomiary. Nie używaj też termometrów rtęciowych! W razie zbicia termometru, zawarta w nich trująca rtęć może zaszkodzić dziecku. Jak wysoka gorączka powinna nas niepokoić? Każda gorączka u dziecka poniżej 3. miesiąca życia zawsze jest stanem nagłym i wymaga niezwłocznej konsultacji z lekarzem! Wysoka temperatura pojawiająca się u starszych dzieci często mocno niepokoi rodziców, lecz zwykle ustępuje bez powikłań w ciągu kilku dni. Pamiętajcie, że nie ma związku między wysokością temperatury, a powagą choroby. Wyższa temperatura wcale nie oznacza, że dziecko jest bardziej chore. Niektóre łagodne zakażenia wirusowe (np. trzydniówka) powodują bardzo wysoką gorączkę, podczas gdy ropne zapalenie ucha może przebiegać ze stanem podgorączkowym. Co robić w domu? W większości przypadków gorączkę rodzice mogą z powodzeniem leczyć w domu. Należy zadbać o dobre samopoczucie dziecka: – podawaj dziecku dużo płynów do picia, a jeśli karmisz piersią – kontynuuj karmienie piersią. – podaj posiłek jeśli dziecko jest głodne, nie zmuszaj do jedzenia. – nie posyłaj dziecka do żłobka, klubu, ani przedszkola, czy szkoły. Poinformuj placówkę o chorobie dziecka. – unikaj przegrzewania dziecka. Nie nakładaj wielu warstw ubrania, nie nakrywaj kilkoma kołdrami, często wietrz pokój. – zaglądaj do dziecka kiedy śpi, by się upewnić, że wszystko jest w porządku. – jeżeli dziecko źle się czuje, podaj mu lek przeciwgorączkowy (paracetamol lub ibuprofen). Zawsze przed zastosowaniem leku, przeczytaj ulotkę i sprawdź dawkowanie. Nie podawaj aspiryny dzieciom! Kiedy udać się do lekarza? Skonsultuj się z lekarzem, jeżeli cokolwiek Cię zaniepokoi. Jeżeli poradnia Twojego lekarza jest nieczynna, pamiętaj, że możesz skorzystać z Nocnej i Świątecznej Pomocy Lekarskiej. Zawsze skonsultuj się z lekarzem, jeśli: – Twoje dziecko ma mniej niż 3 miesiące – podejrzewasz, że dziecko jest odwodnione – wystąpiła wysypka, która nie blednie po naciśnięciu skóry przezroczystą szklanką – wystąpiły drgawki (nie mylić z dreszczami!) – nie możesz uspokoić płaczu dziecka lub płacz brzmi inaczej, niż zwykle – gorączka trwa ponad 5 dni Jeżeli Twój lekarz już dziś nie przyjmuje, możesz skorzystać z pomocy Poradni Nocnej i Świątecznej Opieki Lekarskiej (sprawdź).

Gdy gorączka bez przyczyny pojawia się u osoby dorosłej, jest to tajemnica, którą każdy traktuje na swój sposób, najczęściej przyjmując postawę wyczekującą (i nagle pojawią się inne objawy i podpowie, dlaczego gorączka). Jednak wzrost temperatury u dziecka powoduje natychmiastową panikę lub, co najlepsze, zauważalny

Gorączka u dziecka, która bez powodu nasila się wieczorem, zawsze niepokoi rodziców. Wielu opiekunów myśli wtedy, że stan zdrowia ich pociechy uległ pogorszeniu, tymczasem to, że gorączka nasila się wieczorem, jest zasadniczo całkowicie naturalne. Pojawia się jednak pytanie – dlaczego tak się dzieje? Czy to normalne, że gorączka nasila się wieczorem? Zaraz to wyjaśnimy. O gorączce już od lat mówi się, że nie jest ona taka zła, za jaką ją się bierze – jest ona bowiem po prostu potrzebna organizmowi. Podwyższona temperatura ciała, pojawiająca się w przebiegu różnych zakażeń, bierze się z reakcji układu odpornościowego, których celem jest zlikwidowanie niechcianych gości z organizmu. Gorączka u dziecka przebiegać może bardzo różnie – u jednych dzieci temperatura ciała podwyższa się w niewielkim tylko stopniu, u innych zaś dochodzi do podwyższenia ciepłoty ciała do poziomu nawet 40 stopni Celsjusza. Nie trzeba chyba tłumaczyć, że niepokój wzbudza przede wszystkim znaczny wzrost temperatury ciała dziecka, innym zaś zjawiskiem, które także jest przyczyną rodzicielskich obaw, jest nasilenie gorączki w godzinach wieczornych. Czytaj: Gorączka u niemowlaka: najskuteczniejsze sposoby na obniżenie gorączki u niemowlęcia Jak mierzyć temperaturę, gdy dziecko ma gorączkę? Kiedy z gorączką u dziecka iść do lekarza? Delikatne nasilenie gorączki u dziecka w godzinach wieczornych zdecydowanie nie musi więc od razu prowadzić do znacznego niepokoju u jego rodziców. Należy jednak mieć na uwadze to, że wtedy, kiedy wraz z nadejściem nocnej pory stan małego pacjenta znacząco się pogarsza – np. dochodzi do tego, że jego temperatura rano wynosi 37, a wieczorem 40 stopni Celsjusza – zdecydowanie konieczne staje się już poszukiwanie pomocy i udanie się z dzieckiem na konsultację do lekarza. Czy nasilenie gorączki w godzinach wieczornych musi niepokoić? Trudno się dziwić temu, że rodzice są zmartwieni wtedy, kiedy wieczorem dochodzi do nasilenia gorączki u dziecka. Tutaj jednak trzeba bardzo wyraźnie zaznaczyć, że takie zjawisko jest w pewnym stopniu… naturalne. Otóż temperatura ciała człowieka – także osoby zdrowej – podlega dobowym wahaniom, nie jest ona przez cały czas taka sama. Słynne 36,6 stopnia Celsjusza nie jest jedyną prawidłową temperaturą ciała człowieka – w rzeczywistości prawidłowe może być zarówno 35,5, jak i 37 stopni Celsjusza. Człowiek ma najniższą ciepłotą w godzinach nocno-porannych (pomiędzy godziną 3 a 6), najwyższą zaś w godzinach popołudniowo-wieczornych (pomiędzy 16 a 23). Tego rodzaju zmiany zaobserwować można u osoby zdrowej, jak i u osoby chorej – w przypadku jednak tych pacjentów, u których istnieje jakaś infekcja, „bazowo” temperatura ciała jest podwyższona, w związku z czym następujący w godzinach wieczornych typowo wzrost temperatury ciała skutkuje tym, że gorączka się nasila. Dlaczego gorączka nasila się wieczorem? Hipotez i teorii dotyczących tego, dlaczego gorączka nasila się wieczorem, jest co najmniej kilka. Pod uwagę bierze się tutaj bardzo nawet prozaiczne czynniki. U dzieci do wzrostu gorączki w godzinach wieczornych prowadzić może to, że wtedy właśnie kładzione są one do łóżka i przykrywane różnymi kołderkami i kocykami, co w dość oczywisty sposób skutkuje zwiększeniem ciepłoty ich ciała. Gorączka może nasilać się wieczorem również i z tego powodu, że temperatura ciała w ciągu doby wzrasta w związku z różnymi procesami, które toczą się w organizmie – ciepłotę może zwiększać czynność serca, jak i aktywność komórek mięśniowych. Im dłużej danego dnia człowiek jest aktywny, tym różne narządy generują więcej ciepła – nie trzeba więc tutaj szerzej tłumaczyć, że wieczorem temperatura ludzkiego ciała jest po prostu wyższa. Innym wytłumaczeniem tego zjawiska jest to, że późną porą dochodzi do największej aktywności układu odpornościowego – wtedy należące do niego komórki wydzielają najwięcej mediatorów, których celem jest likwidacja groźnych patogenów i dlatego gorączka się tychże reakcji jest nie tylko wzrost ciepłoty ciała, ale i występowanie innych charakterystycznych dla toczącej się reakcji zapalnej objawów, takich jak dreszcze czy nocne poty i uderzenia gorąca. Niektórzy badacze sugerują z kolei to, że związek z nasilaniem się gorączki może mieć zmniejszone wydzielanie w godzinach wieczornych pewnych hormonów – mowa tutaj o kortyzolu oraz adrenalinie. Czytaj: Kiedy gorączka u dziecka jest niebezpieczna? Co na gorączkę u dziecka - leki na bazie ibuprofenu czy paracetamolu? Katar u dziecka: co zrobić, gdy dziecko ma katar, co na katar u dziecka? Mokry kaszel u dziecka (tzw. produktywny) pojawia się zwykle przy zakażeniach układu oddechowego. Ten rodzaj kaszlu bywa męczący i nierzadko towarzyszą mu inne objawy, jak bóle głowy, gardła czy gorączka. Efektywny kaszel pozwala pozbyć się flegmy (zalegającej wydzieliny) z dróg oddechowych. Co stosować, aby ułatwić dziecku Termometr bezdotykowy - zalety, kiedy mierzyć temperaturę, przydatne funkcje Kontrola temperatury ciała jest bardzo ważna w mon Termometr elektroniczny - jaki wybrać, na co zwrócić uwagę? Po wycofaniu z rynku termometrów rtęciowych najwię Temperatura u niemowlaka - prawidłowa temperatura, gorączka, utrzymywanie prawidłowej ciepłoty ciała Wszyscy wiedzą, że prawidłowa temperatura człowiek
Ropiejące oczy u noworodka zawsze wymagają pilnej konsultacji lekarskiej. U starszego niemowlęcia warto skontaktować się z lekarzem, jeśli ropa w oku utrzymuje się 3-4 dni lub dziecko ma ponownie ropiejące oczko. W przypadku starszego niemowlęcia lub dziecka trzeba skontaktować się z okulistą, gdy ropa utrzymuje się w oku dłużej
Gorączka u dziecka wywołuje w rodzicach niepokój. Nie zawsze jednak jest niepożądanym objawem. Pojawia się zarówno w infekcjach wirusowych, jak i bakteryjnych i jest to jeden ze sposobów organizmu na walkę z drobnoustrojami. Kiedy należy obniżać temperaturę i jakie symptomy powinny nas zaniepokoić? Zobacz film: "Pomysły na rodzinną aktywność fizyczną" Stan podgorączkowy (do 38°C) jest dla organizmu korzystny: pobudza produkcję przeciwciał odpornościowych. Gdy jednak pojawia się gorączka (temperatura powyżej 38°C), towarzyszy jej osłabienie, złe samopoczucie i nadmierna potliwość. W takiej sytuacji konieczne jest jej obniżenie, zwłaszcza jeśli dziecko jest apatyczne, nie ma apetytu lub niespokojnie śpi. Podstawowymi lekami stosowanymi podczas gorączki u najmłodszych są te zawierające paracetamol oraz ibuprofen. Dzieciom do 12. roku życia nie podaje się aspiryny, gdyż grozi to pojawieniem się poważnych powikłań. Nie wolno również podawać innych substancji, których używają dorośli: metamizolu, ketoprofenu czy meloxicamu. Lek z ibuprofenem ma tę przewagę nad paracetamolem, że nie tylko obniża gorączkę i działa przeciwbólowo, lecz także zmniejsza stan zapalny. Działa aż do 8 godzin, więc dłużej niż leki z paracetamolem. Ponadto, wymaga podania do 3 razy mniejszej dawki jednorazowej. Drobnoustroje wywołują u najmłodszych infekcje o gwałtownym przebiegu (np. zapalenie ucha, zapalenie gardła, zapalenie pęcherza moczowego). Można podać lek z ibuprofenem, a gdy temperatura mimo to nie spadnie – po czterech godzinach podać preparat z paracetamolem. Oczywiście pomocniczo można zastosować okłady. Zwilżone w letniej wodzie ręczniki powinno się przykładać do czoła, pachwiny lub karku. 1. Kiedy z gorączkującym dzieckiem zgłosić się do lekarza? W sytuacji, gdy u kilkulatka pojawi się gorączka, nie ma konieczności natychmiastowej wizyty u lekarza. Jeśli jednak wystąpią objawy dodatkowe, np. ból ucha, sztywność karku, intensywne wymioty czy drgawki gorączkowe, niezbędna jest konsultacja z pediatrą. Specjalista powinien zbadać dziecko również wówczas, gdy gorączka pojawi się u niemowlęcia. 2. Jak dbać o gorączkujące dziecko? Gorączkujące dzieci najczęściej czują się lepiej niż dorośli, którzy zmagają się z podwyższoną temperaturą. Nie wszystkie chcą leżeć w łóżku, mają też siłę na zabawę. Jednak zdecydowanie lepiej jest zapewnić dziecku odpoczynek. Warto zaproponować mu grę planszową lub układanie puzzli. Można też wspólnie z naszą pociechą czytać ulubione bajki. W czasie choroby dziecko może nie mieć apetytu. To normalny objaw, który nie powinien nas martwić, o ile zadba się o odpowiednie nawodnienie. Zaleca się picie dużej ilości wody lub herbaty z dodatkiem soku z malin. Na czas choroby lepiej wykluczyć z jadłospisu napoje gazowane, ciężkostrawne potrawy oraz te mocno solone. Gorączka może utrzymywać się nawet przez trzy doby (jeśli trwa dużej, należy skonsultować się z lekarzem). W czasie jej trwania należy szczególnie dbać o higienę dziecka. Zaleca się codzienną kąpiel oraz noszenie lekkiej, przewiewnej odzieży. Zbyt mocne otulanie (kołdrami, kocami lub grubymi swetrami) może doprowadzić do przegrzania organizmu. Warto również zadbać o regularne wietrzenie pomieszczeń. Temperatura w mieszkaniu nie powinna przekraczać 20°C. W takich warunkach dziecko będzie się czuć bardziej komfortowo. W życiu każdego rodzica przychodzi czas, kiedy musi zmierzyć się z gorączką u swojej pociechy. Taka sytuacja zdarzy się najpewniej wielokrotnie. Warto wówczas być spokojnym i czujnie obserwować dziecko. W wielu przypadkach podanie właściwego leku oraz solidna dawka snu pomagają organizmowi szybko uporać się z infekcją. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Dagmara Zagrodny Lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie pediatrii. Gorączka i stan podgorączkowy u dzieci – wszystko, co musisz wiedzieć. Jeżeli przy temperaturze niższej niż 38,0 stopnia dziecko jest marudne, apatyczne, odmawia jedzenia i picia lub temperatura przekracza 38,0 stopnia należy podać lek przeciwgorączkowy. U gorączkującego dziecka bez towarzyszących innych objawów należy wykonać
fot. Fotolia Pakujesz sanki i już sobie wyobrażasz, jak wypoczęci wrócicie po feriach? Będzie tak, ale tylko pod warunkiem że przed wyjazdem przygotujesz się również na nieprzyjemne niespodzianki. Oczywiście te związane ze zdrowiem dziecka. Od kiedy można zabrać dziecko na zimowy wyjazd? Wyjazd z dzieckiem w góry polecany jest dopiero, kiedy maluch skończy pół roku (a jeszcze lepiej rok). Dla mniejszego dziecka zmiana klimatu na o wiele ostrzejszy raczej nie jest wskazana. Warto zaplanować przynajmniej dwu - albo trzytygodniowy pobyt. Tylko taki może przynieść wzmocnienie dziecięcej odporności. Jak radzić sobie z najczęstszymi chorobami dzieci na zimowych wyjazdach? 1. Chore gardło Jeżeli już drugiego dnia ferii maluch nie ma ochoty na jedzenie ani na ssanie, wymiotuje i płacze pozornie bez powodu, zajrzyj mu do buzi. Pęcherzyki na dziąsłach i na wewnętrznej stronie policzków mogą wskazywać na opryszczkowe zapalenie gardła, a opuchnięte, czerwone gardło z białymi plamami na migdałkach – na anginę (raczej nie grozi ona niemowlętom, ale dwu - czy trzylatkom już tak). To poważne choroby, których leczenie należy rozpocząć jak wyleczyć chore gardło?Przyda się preparat odkażający gardło i łagodzący ból (np. Tantum Verde, Hascosept), jednak samo domowe leczenie gardła nie wystarczy. Trzeba będzie poradzić się lekarza. Być może przepisze lek przeciwwirusowy albo, w przypadku anginy, antybiotyk. 2. Odmrożone policzki Na pewno nie dojdzie do odmrożenia, jeżeli przed każdym spacerem posmarujesz buzię dziecka ochronnym kremem. Nakładaj go przynajmniej pół godziny przed wyjściem z domu, a na dworze nie osłaniaj dziecięcych ust szalikiem (skraplająca się na nim para wodna sprzyja odmrożeniom). Nie masz do końca pewności, czy zakupiony krem nadaje się na mrozy? Włóż go na pół godziny do lodówki. Jeżeli oddzieli się w nim warstwa wody, odłóż go lepiej na cieplejsze dni. I jeszcze jedno: jeżeli temperatura powietrza spadnie poniżej –10oC, maluch w ogóle nie powinien wychylać nosa na dwór. Jeżeli mimo kremu dziecko wróci ze spaceru z czerwonymi, suchymi policzkami, połóż mu na buzię letni okład i posmaruj skórę kremem nawilżającym. Nie rozmasowuj policzków ani nie wkładaj malucha do ciepłej kąpieli – nagłe zmiany temperatury są wyleczyć odmrożone policzki? Zamiast preparatu „na każdą pogodę” stosuj krem zimowy (może mieć nazwę „cold cream”). Wyrzuć za to z walizki oliwkę, bo choć jest tłusta, to nie chroni przed zimnem, a nawet przeciwnie, może wywołać odmrożenia. 3. Biegunka u dziecka Biegunka najgroźniejsza będzie dla dzieci poniżej trzeciego roku życia, ponieważ u nich niezwykle łatwo o odwodnienie. Podstawą leczenia biegunki rotawirusowej jest podawanie dziecku płynów. Proponuj mu więcej picia niż zwykle, a jeżeli karmisz naturalnie – częściej przystawiaj do piersi. Po każdej biegunkowej, wodnistej kupce koniecznie podaj maluchowi płyn leczyć biegunkę u dziecka?Konieczny będzie preparat nawadniający z solami mineralnymi (np. Orsalit, Floridral) oraz probiotyki. Na wszelki wypadek dobrze będzie też skontaktować się z lekarzem - być może będzie to zbytnia ostrożność, ale zyskasz pewność, że twojemu maluchowi nic nie grozi. 4. Gorączka u dziecka Gorączka na wyjeździe to klasyka gatunku. Niewielka, do 38 st. C, nie wymaga leczenia, ale kiedy jest wyższa, może obciążać nerki, serce oraz układ nerwowy dziecka, a nawet czasem wywoływać drgawki. Konieczne będzie obniżanie jej lekami przeciwgorączkowymi, a także uzupełnianie płynów w organizmie (gorączkujące dziecko szybko traci wodę). Bez zalecenia lekarza nie podawaj jednak choremu preparatów nawadniających z elektrolitami. Są ważne podczas biegunki, ale przy gorączce mogłyby nasilić dolegliwości. Pamiętaj też, że gorączka sama w sobie nie jest chorobą, lecz jednym z jej objawów. Aby ją skutecznie obniżać, trzeba dowiedzieć się, co ją wywołało. Jeżeli były to zwykłe „przeziębieniowe” wirusy, najpewniej maluch po kilku dniach wróci do zdrowia. Jeśli jednak gorączka jest objawem zapalenia układu moczowego czy oskrzeli, trzeba będzie podać leczyć gorączkę u dziecka? Zastosuj środki na gorączkę w syropie i czopkach. Te drugie przydadzą się wtedy, kiedy chory maluch będzie miał wymioty albo gdy w nocy będzie mocno spał. Przy wkładaniu czopka pewnie na chwilę otworzy oczy, ale nie rozbudzi się aż tak, jak zrobiłby to przy połykaniu syropu. Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
Najważniejszym postepowaniem w przypadku zatrucia jest nawadnianie, ponieważ zarówno wymioty, biegunka, jak i gorączka powodują powstawanie dużych deficytów w gospodarce wodno-elektrolitowej organizmu. Nawadnianie dziecka wymiotującego jest szczególnie trudne, ale warto prowadzić takie próby. Należy to robić bardzo małymi porcjami Gorączka to nic innego, jak podwyższona temperatura ciała. Jest to zupełnie naturalny odruch obronny naszego organizmu w odpowiedzi na atakujące go bakterie i wirusy lub inne drobnoustroje. Temperatura ciała u zdrowego człowieka to 36,6°C, a za gorączkę uważa się temperaturę: Gorączka sama w sobie nie jest niczym niebezpiecznym i jeśli nie jest bardzo wysoka, nie powinno się jej zbijać, gdyż wspomaga ona organizm w procesie zdrowienia i walki z drobnoustrojami. Ludzie często sztucznie obniżają gorączkę, błędnie sądząc, że pomogą i organizm szybciej wyzdrowieje. Tymczasem zbijając temperaturę szkodzą sobie, obniżając naturalną zdolność do obrony. Lepiej pozostać w łóżku i wypocić się niż obniżyć gorączkę i wychodzić na zewnątrz. Nawodnienie organizmu Podczas gorączki pamiętajmy o odpowiednim nawodnieniu, gdyż następuje wtedy zwiększone zapotrzebowanie na chłodzenie ciała, wzrasta zatem parowanie potu (nawet do pół litra na dobę), przyśpiesza metabolizm i tętno, a tym samym rośnie zapotrzebowanie na wodę – dlatego chory musi regularnie przyjmować płyny. Objawy Innymi objawami gorączki są: ogólne osłabienie, drażliwość, zmniejszone łaknienie, bóle głowy, dreszcze itp. Co ciekawe w większości przypadków dzieci przechodzą gorączkę inaczej niż dorośli. My kładziemy się do łóżka i czujemy się źle, natomiast dzieci często zachowują się normalnie, chcą się bawić i dobrze się czują. Jeśli gorączka nie trwa dłużej niż 3 dni i nie przekracza 40°C, zazwyczaj nie jest potrzebna interwencja lekarza. Zachowajmy jednak podwyższoną czujność – dzieciom należy kontrolować temperaturę cały czas, aby nie dopuścić do nagłego jej podwyższenia i wystąpienia niebezpiecznych drgawek gorączkowych. Kiedy warto zasięgnąć porady u lekarza? . 149 150 148 75 306 9 43 53

gorączka na skroniach u dziecka